Złoty Jubileusz Zespołu Szkół Zawodowych w Przeworsku

 „Przeszłość – jest to dziś, tylko cokolwiek dalej”
Cyprian Kamil Norwid

Kobierce żółtych liści ścielących się pod nogi, promienie jesiennego słońca i uroczyste dźwięki orkiestry napełniły radosnym nastrojem wszystkich uczestników obchodów 50 – lecia istnienia Zespołu Szkół Zawodowych im. Króla Jana III Sobieskiego w Przeworsku. W tej atmosferze, pełnej wzruszeń, powstał niezwykły pomost pamięci między tymi, którzy tu byli uczniami kiedyś, a tymi, którzy są nimi dzisiaj. Każda szkoła tworzona jest przecież dla uczniów i przez nich. Gdy kolumna marszowa złożona z dyrekcji, nauczycieli, zaproszonych gości, absolwentów i uczniów wyruszyła do przeworskiej Bazyliki pod wezwaniem Ducha Świętego – życie miasta na chwilę zatrzymało się w codziennej bieganinie. Przechodnie przystawali zaciekawieni, a uczestnicy przeżywali wyjątkowy charakter tego momentu, który przeszedł już do historii szkoły.

Jubilare – radujcie się w tym dniu! Takie przesłanie skierował w kościele do zgromadzonych ksiądz dziekan Tadeusz Gramatyka.

Mszę świętą koncelebrował ksiądz biskup Adam Szal. Nawiązując w swej homilii do wiedeńskiej wiktorii zauważył dalekowzroczność władcy, który zmienił losy Europy oraz świata. Wskazał związek pomiędzy postawą patrona szkoły, a postawą błogosławionego papieża Jana Pawła II i błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki. Oni wszyscy wykazali się niezłomnością w walce z lękiem. Byli ludźmi dialogu w czym naśladowali Boga podejmującego inicjatywę porozumienia z człowiekiem. Ewangeliczny przykład poszukującego świętości młodzieńca stawia także przed nami pytanie o sens doskonalenia się. Ideały, za które ksiądz Jerzy zapłacił cenę życia nie powinny odejść w zapomnienie. W metaforze górskiej wspinaczki ksiądz biskup wskazał trzy etapy życiowej aktywności człowieka – rezygnację już u podnóża góry, pokonanie połowy drogi i wreszcie radość ze zdobycia szczytu. Ewangeliczna perykopa przedstawia blokadę na drodze do świętości. Każdy z nas może włączyć taką blokadę i zatrzymać się. Może jednak pokonać swój lęk i zdobywać szczyty własnego człowieczeństwa.

Po skończonej liturgii uczestnicy uroczystości udali się do Miejskiego Ośrodka Kultury, gdzie kontynuowane były uroczystości jubileuszowe. Dostojnych gości w osobach: wicemarszałka województwa podkarpackiego – pana Lucjana Kuźniara, przewodniczącego Sejmiku Podkarpackiego – pana Janusza Magonia, pani dyrektor nadzoru pedagogicznego Kuratorium Oświaty w Rzeszowie – Aliny Pieniążek, pani burmistrz Marii Dubrawskiej – Lichtarskiej, pana starosty Zbigniewa Kiszki, powitał pan dyrektor Stanisław Mrugała. Serdeczne podziękowania za uczestnictwo w uroczystościach złożył także przedstawicielom służby zdrowia, władz samorządowych, porządkowych i oświatowych. Gorąco powitał emerytowanych dyrektorów i nauczycieli Zespołu Szkół Zawodowych w Przeworsku, a przede wszystkim absolwentów. Pan dyrektor zwrócił uwagę, iż szkoła, którą kieruje wciąż się zmienia i wychodzi naprzeciw potrzebom rynku pracy. Obecnie uczestniczy w projekcie „Podkarpacie stawia na zawodowców”, współpracuje z wyższymi uczelniami w Rzeszowie, angażuje się w ogólnopolskie akcje pomocowe, nawiązuje współpracę międzynarodową z ludźmi i instytucjami w trosce o optymalny rozwój uczniów.

Następnie głos zabrał przewodniczący Komitetu Organizacyjnego – pan Andrzej Rospotyński. W swym wystąpieniu wskazał on na bogatą ofertę edukacyjną szkoły jako główny czynnik jej popularności i siły na przestrzeni lat.

Pan starosta Zbigniew Kiszka podkreślił, iż w ciągu 50 lat istnienia placówki jej mury opuściło 15 tysięcy 800 abiturientów, co przewyższa liczebność mieszkańców miasta Przeworska. Dostrzegł także głęboki sens w powołaniu tej placówki w 1963 roku. Funkcjonująca wtedy jako Technikum Elektryczne była odpowiedzią na zapotrzebowanie rynku lokalnego i powstających wówczas w mieście zakładów pracy. Stawała się też nadzieją dla młodych ludzi z biednych rodzin na lepszą przyszłość. Zwrócił uwagę na obecny rozwój tej placówki, dzięki dobrze układającej się współpracy między organem prowadzącym – Starostwem Powiatowym i szkołą. Wicemarszałek województwa podkarpackiego – pan Lucjan Kuźniar odwołując się do własnej historii oraz edukacyjnych losów swoich znajomych i bliskich wskazał rodzinny wymiar kształcenia w Zespole Szkół Zawodowych. W ślady rodziców idą często dzieci, co potwierdza niesłabnącą mimo upływu lat popularność szkoły. Ciekawe chwile z życia szkoły w postaci anegdot przywołał emerytowany dyrektor pan Lesław Domagała. Jako priorytet czasów, w których niełatwo było nauczać i prowadzić szkołę wskazał wychowanie obywatelskie. To dzięki niemu abiturienci stawali się wartościowymi i cenionymi ludźmi.

Kłaniając się historii dostojnej jubilatki pan Janusz Magoń – przewodniczący Sejmiku Podkarpackiego słowa pozdrowień i podziękowań przekazał w imieniu ojca, emerytowanego nauczyciela tej szkoły. Podkreślał także zaangażowanie śp. pana dyrektora Lesława Ścisłowicza w szkolnictwo zawodowe, bez którego kraj nie mógłby funkcjonować. Zebrani minutą ciszy uczcili pamięć zmarłego oraz wszystkich zmarłych nauczycieli i pracowników szkoły.

Pani burmistrz M. Dubrawska – Lichtarska odwołując się do słów M. Prousta: „Wszyscy zajmujemy jakieś miejsce w czasie” zauważyła, że to obecne spotkanie można nazwać podróżą w takie właśnie miejsce. Składając życzenia sukcesów powiedziała, że Zespół Szkół Zawodowych odpowiada wymogom czasów w jakich przyszło nam żyć.

Pani dyrektor nadzoru pedagogicznego Kuratorium Oświaty w Rzeszowie – Alina Pieniążek zwróciła uwagę na rolę pedagoga w kształtowaniu osobowości ucznia. Dziękując wszystkim nauczycielom: czynnym, emerytowanym i tym, którzy już odeszli podkreśliła: „To dzięki nauczycielom umiemy mądrzej żyć”.  W klimat wspomnień z perspektywy ucznia wprowadził zebranych swym wystąpieniem absolwent – ksiądz Jan Jucha. W swej wypowiedzi zaznaczył, iż szkoła w dużym stopniu uformowała go i pozwoliła odnaleźć życiowe powołanie. Składając na ręce pani dyrektor Grażyny Szwed kwiaty, podkreślił swoją wdzięczność wobec wszystkich nauczycieli, którzy w trudnych warunkach i czasach spełniali najlepiej jak potrafili swoją pedagogiczną misję.

Życzenia i pozdrowienia dotarły także od pani minister Edukacji Narodowej Krystyny Szumilas. Treść listu odczytała pani wicedyrektor Maria Głąb. W imieniu całej dyrekcji złożyła podziękowania dla wszystkich osób okazujących życzliwe zainteresowanie obchodami Jubileuszu, nadsyłających drogą „mailową” życzenia i pozdrowienia oraz okazujących wsparcie finansowe.

Następnie pani wicedyrektor oddała głos młodzieży, zapraszając do wysłuchania programu słowno – muzycznego. Program „Sięgnij do wspomnień” wraz z prezentacją multimedialną ukazującą metamorfozy placówki w atrakcyjnej formie przybliżył zebranym dzieje szkoły. Ludzie i miejsca, patos i żart przeplatane nastrojowymi piosenkami nie pozwoliły ani na chwilę się znudzić. Pokazały zaś po raz kolejny jak wspaniałą mamy młodzież i nauczycieli, którzy tą młodzieżą pokierowali. Nad całokształtem czuwała pani wicedyrektor Maria Głąb. Szkolni łowcy talentów – pan Andrzej Niedochodowicz i pani Joanna Śliwińska wybrali uczniów do realizacji przedsięwzięcia, pracując z nimi w ramach zespołu muzycznego i szkolnego koła teatralnego. Nasze polonistki – panie Lucyna Pączka i Marta Uchman opracowały treść wystąpień i pomagały młodzieży podczas prób. Gromkie brawa dowiodły, iż rezultat wielotygodniowych wysiłków był imponujący.

Ostatnim etapem obchodów Jubileuszu był powrót do szkoły, gdzie pan Ludwik Łobos i Lesław Domagała dokonali odsłonięcia tablicy pamiątkowej. Złożono również kwiaty przed tablicą upamiętniającą osobę i pracę śp. pana dyrektora Lesława Ścisłowicza.

Następnie wszyscy uczestnicy uroczystości udali się na halę sportową, gdzie przygotowany został dla nich obiad i poczęstunek w postaci szwedzkiego stołu. W tym miejscu wyrazy szacunku i podziękowań należy złożyć paniom, pracującym w szkolnej stołówce, nauczycielom przedmiotów gastronomicznych oraz młodzieży z klas gastronomicznych. Profesjonalna obsługa gości, wspaniale serwowane potrawy i życzliwa atmosfera sprzyjały chwilom wspomnień, którymi podczas obiadu dzielili się z zebranymi absolwenci.

Wszyscy zainteresowani mogli zwiedzić szkołę, pracownie na warsztatach szkolnych i obejrzeć przygotowane na tę okoliczność wystawy. Wielu spotkało się w klasach z wychowawcami i nauczycielami, oddając się urokowi wspomnień z młodzieńczych lat.

Wyjątkowy dzień, pełen wzruszeń, radości i refleksji staje się dzisiaj kolejną kartą w historii Zespołu Szkół Zawodowych im. Króla Jana III Sobieskiego w Przeworsku. Wpisując się w księgę przeszłości, na długo pozostanie żywą kartą w pamięci uczestników zjazdu.

Bogusława Chmura

Źródło: http://www.powiatprzeworsk.pl/

Facebook

Get the Facebook Likebox Slider Pro for WordPress
Przeczytaj poprzedni wpis:
Producenci rolni realizują nowe inwestycje

W Wietlinie III otwarta została nowa baza magazynowo – suszarnicza. Jest to dzieło Spółdzielni Producentów Zbóż i Rzepaku „FARMER”, które

Zamknij