Sieniawa

Sieniawa – miasto w woj. podkarpackim, w powiecie przeworskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Sieniawa. Położone w Dolinie Dolnego Sanu, w południowej części Kotliny Sandomierskiej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. przemyskiego.

Według GUS z 1 stycznia 2011 miasto miało 2133 mieszkańców.

Historia

Miasto zostało założone w 1672 r., prawa miejskie otrzymało w 1676. Od 1734 r. Sieniawa stała się własnością Czartoryskich. W latach 1772-1918 miejscowość znajdowała pod zaborem austriackim.

Zabytki

Zabytki miasta:

• układ urbanistyczny z czasów lokacji miasta (XVII w.)
• zespół pałacowo-parkowy rodziny Czartoryskich
• kościół parafialny Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, dawny dominikański (1719-1751). Wystawiony wg projektu Giovanni Spazzio, zniszczony w pocz. XX w., odbudowany w latach 1922-1927. Pod kościołem znajduje się krypta grobowa książąt Czartoryskich, jest tam pochowany m.in. książę Adam Jerzy Czartoryski z żoną. W sierpniu 1865 trumny ze szczątkami księcia oraz jego żony (zmarłej w 1864) przewieziono do Sieniawy, gdzie zostały złożone w rodowej krypcie. Przy kościele dawny klasztor, obecnie plebania z 1754 r. oraz murowana dzwonnica z początków XVIII w.
• dawny kościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela (1788-1947 cerkiew greckokatolicka). Świątynia powstała w 1753 r. Współcześnie z nią wzniesiono wolno stojącą dzwonnicę. Kościół kilkakrotnie niszczony i odbudowany, remontowany w latach 80. XX w.
• fragmenty murowano-ziemnych fortyfikacji zamkowych (ok. 1664-1680) broniących nieistniejącego już zamku Sieniawskich
• ratusz, murowany piętrowy budynek z II poł. XVII w., zniszczony w czasie II wojny światowej, odbudowany w 1948 r.
• małomiasteczkowa zabudowa (głównie z końca XIX i początków XX w.). Przy rynku część starszych, XVIII-wiecznych domów, przebudowanych w XIX i XX w.
• kirkut z ohelem
• XVIII-wieczny spichlerz
• gmach „Sokoła”
• XIX-wieczny budynek biblioteki